Toen ik ruim 20 jaar geleden voor het eerst met Aikido in aanraking kwam, was ik onmiddellijk verkocht. De bewegingen zijn zo natuurlijk en vanzelfsprekend dat het op geen enkele manier op een traditionele vechtsport lijkt. Sommigen noemen het de “kunst van het stoppen met vechten”. Er zijn geen wedstrijden en dat spreekt me aan. Je kunt niet winnen en ook niet verliezen hooguit van jezelf. Aikido is een pad waarop je ontdekkingen doet en je nooit uitgeleerd raakt. Als ik les geef, ben ik de gids die het pad zoekt dat Aikido heet. De kunst is, te weten wanneer je er naast loopt.